‘De IJsselbrief behoort tot mijn top 10 van mooiste Nederlandse rivierromans.’ (rivierjournalist Wim Eikelboom op Rivierverhalen.nl | november 2024). Naar website
‘Ik zag het boek bij de bibliotheek liggen en was direct gegrepen. Een liefdevol verhaal over een vrouw Mandy die alzheimer krijgt. En die als oud filosoof het maar moeilijk kan verkroppen. Want zei Descartes niet “ik denk dus ik ben” en ben je dan niet meer als je niet of minder kan denken?
Een onroerend mooi verhaal waarin de worsteling van Mandy liefdevol wordt beschreven. Hoe ga je om met iemand met dementie? Ik voelde in het boek de kennis en ervaring van Bertina Mulder als het gaat om dementie. En prachtig om te lezen dat een flessenpost in de IJssel bij Deventer, waar het boek mee start, ook daadwerkelijk is gebeurd. Een aanrader!’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Gerjo Schepers op Hebban.nl | 27-10-24) Naar recensie
‘Goeie morgen, ik heb de IJsselbrief gelezen. En ik vond het een mooi ontroerend boek. Het greep me aan, en nu ik het uit heb blijft het in m’n gedachten. Ik heb géén alzheimer in mijn familie (gelukkig) maar door jou boek, issut een beetje dichterbij gekomen. Je manier van schrijven spreekt me aan, en ik ga zeker meer boeken van je lezen.’ (schupje op Instagram | 27-08-24)
Naar aanleiding van mogelijkheid om De IJsselbrief te laten signeren tijdens de Deventer Boekenmarkt 2024: ‘Prachtig boek, ik heb het e-book gekocht, dus signeren is niet echt een optie. Maar erg van genoten.’ (Astrid Habraken-van Esdonk op Facebook | 31-07-24)
‘Een prachtig boek over een vrouw die kampt met alzheimer. Indrukwekkend en mooi geschreven.’ ⭐⭐⭐⭐ (Mira Ennen op Goodreads | 18-06-24)
‘Een mooi, maar soms ook treurig verhaal. Daarover kan ik niet te veel vertellen, want dan verklap ik een belangrijke wending van het verhaal. Wel kan ik zeggen dat het verhaal uit twee belangrijke delen bestaat. Ook sluit het begin van het boek weer mooi aan bij het einde. Wat ik goed vind aan het boek is dat het geschreven is vanuit het perspectief van iemand met Alzheimer. Een ziekte die ik goed ken. Mijn schoonmoeder had het. Hoewel je nooit met zekerheid kunt zeggen wat er in het hoofd van iemand met Alzheimer omgaat als het niet waargebeurd is, komt het boek toch geloofwaardig over. In de laatste hoofdstukken vallen alle puzzelstukjes op zijn plaats. Een aanrader. Ik heb dit boek eigenlijk gekozen, omdat het in en rond Deventer speelt, waar ik woon.’ ⭐⭐⭐⭐ (Hannie op Goodreads | 16-06-24)
‘Onder het genot van een weekje Griekenland heb ik je boek gelezen. Het liet me niet geheel onberoerd, mooi verhaal. Goed geschreven!’ (Mike B. via PB | 24-06-24)
‘Het verhaal begint dat schipper Werner een fles met een briefje uit het water vist. Dit is echt gebeurd. Hier heeft auteur Bertina Mulder zich door laten inspireren. De tekst van het briefje stond in de krant en hierdoor vroeg iedereen zich af: Wie is Mandy? Een gedeelte van de tekst roept vele vraagtekens op: ‘We are destroyed and then we rebuild. That’s human nature, right?’
De IJsselbrief had een paar wendingen die ik niet had zien aankomen. Het is een aanrader voor mensen die houden van familieverhalen. Ook is dementie/alzheimer een belangrijk thema.
Bertina heeft een fijne schrijfstijl. De personages zijn goed beschreven, waardoor je ze echt denkt te kennen. Wat een leuke bijkomstigheid was: het speelt zich op circa 20 kilometer van mijn huis af. Gorssel en Deventer zijn voor mij bekende plekken. Ik gaf het vier stralende sterren.’ ⭐⭐⭐⭐ (Jeanet Moorman van boekenblog Jeanets Boekenwereld | 13-06-24). Lees volledige recensie op instagram
‘Deze roman mocht ik lezen voor de Valentijnprijs 2024. Het belandde in de Shortlist.
De IJsselbrief van Bertina Mulder is een verhaal dat je raakt en nog lang blijft hangen nadat je het boek dichtslaat. Het heeft diepe indruk op me gemaakt. […]
De hoofdpersonage is Mandy. Haar man is een jaar geleden overleden en ze is zich ervan bewust dat ze steeds meer dingen vergeet en dat haar gedachten vaak afdwalen. Ze probeert het voor haar omgeving en vooral voor haar dochter te verbergen, maar die ziet het wel. Ieder op hun eigen manier proberen ze er mee om te gaan. Dochter Rosalynn maakt zich vooral zorgen over hoe het nu verder moet en probeert in praktische oplossingen te denken, maar ook rekening te houden met haar moeders wensen. Mandy benadert het filosofisch, dit geeft een verrassende andere kijk op de ziekte. Zij wil graag weten hoe de mensen met dementie er zelf tegen aan kijken en mee omgaan. Ook haar wens naar de dood komt ter sprake. In haar overdenkingen kom je te weten hoe Mandy zo lang mogelijk op een waardige manier de touwtjes zelf in handen wil houden. Mulder heeft dit op een intense, warme en respectvolle manier beschreven. Het kruipt onder je huid, je leeft intens met moeder, maar ook met de dochter mee. […] Het eind was voor mij abrupt en heel onverwacht. Toch weet de auteur ook hier alle losse eindjes tot een mooi geheel te maken. Het zorgt er wel voor dat je na het boek dicht te hebben gedaan even moet bijkomen en alles moet laten bezinken.’ ⭐⭐⭐⭐ (Maria op Hebban | 12-05-24) Lees volledige recensie
‘In slechts een paar uurtjes uitgelezen. Wat een mooi, voor mij enigszins herkenbaar en confronterend, boek heb jij geschreven, Bertina. Een verhaal dat ik nu even moet laten bezinken. Ik waardeer het dan ook met 5 (welverdiende)* ⭐⭐⭐⭐⭐ (Dini van Heumen-Hoekman op Facebook | 04-05-24)
‘Realistische weergave, pakkend, confronterend en met verstand van zaken geschreven over de ziekte Alzheimer’ (Corry Kroon-Schoonhen op Facebook | 18-04-24) Naar reactie op Facebook
‘De kracht van deze roman ligt in de meeslepende vertelstijl van Bertina Mulder. Ze creëert een levendige sfeerbeschrijving en schetst met precisie de innerlijke conflicten van haar personages. De brief van Mandy, gevuld met filosofische bespiegelingen en poëtische observaties, vormt een rode draad door het verhaal en geven de lezer stof tot nadenken. […] Bertina Mulder slaagt erin om thema’s als verlies, rouw en dementie op een integere en ontroerende manier te belichten. De zingeving van het leven wordt hier mooi aangestipt en de verschillende personages zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt. […] ‘De IJsselbrief’ zal je nog lang bijblijven. Het proces dat Mandy als gepensioneerd filosoof doorloopt is knap beschreven en komt hierdoor heel dicht bij de lezer. Het is een ontroerend verhaal over de kracht van menselijke connectie, de veerkracht van de geest en de troost die goed naar iemand luisteren kan bieden.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Mieke Schepens op boekenblog ‘Graag Gelezen’ | 23-03-24) Naar recensie
‘De roman de IJsselbrief is een emotionele aangrijpende roman, die je raakt, zeker als je te maken hebt gehad met dementie in je directe omgeving, is het herkenbaar. Bertina heeft dit zo mooi en respectvol geschreven. Het boek raakt je vanaf het eerste moment. Net als met haar vorige boeken, kon ik niet ophouden met lezen. Je voelt de machteloosheid van Mandy en haar dochter. Je wordt in het verhaal gezogen, het lijkt net of je de mensen persoonlijk kent, zo goed geschreven. Ik heb genoten van dit boek en kijk nu al uit naar het volgende boek.’ (Marga Schut’s reactie onder het boek op Hebban.nl | 02-02-24)
‘Prachtig boek. Er stonden zelfs tranen in mijn ogen.’ (mw. H.W. via pb | 21-01-24)
‘Het betreft een zeer indrukwekkend verhaal over verdriet, machteloosheid en frustratie. Een met liefde geschreven verhaal dat op mij als lezer veel indruk heeft gemaakt. Het vinden van de flessenpost vond werkelijk plaats en was voor de auteur aanleiding om daarvan een fictief verhaal te maken. Daarin is zij zeker geslaagd.’ (Peter Marks op Hebban.nl | 18-01-24) Lees recensie
‘Super mooi boek!’ (Petra Strunk-Ruitenbeek via messenger | 08-01-24)
‘Bertina Mulder heeft met deze roman de plank goed geraakt, het zal de lezer niet onberoerd laten wat zij lezen, het verhaal zal voor menig lezer een gevoelige lading weten te raken. Het is respectvol beschreven en de diepere lading die het teweeg brengt zal zorgen voor emotie op een positieve manier, het maakt iets los en het geeft wellicht ruimte tot nadenken. Zeker voor lezers waarbij alzheimer in de nabije omgeving aanwezig is. Dit verhaal doet er toe, op een prachtige manier is de worsteling weergegeven zo duidelijk voelbaar, respect en wauw.
De IJsselbrief is een gelaagd verhaal waaruit van alles te halen is, de liefde, het verleden, achteruitgang maar ook kracht, een boek dat men niet zomaar even weg zal leggen, het proces van Mandy is aangrijpend en ook zo goed voor te stellen. Mulder heeft met deze “flessenpost” een verhaal vertelt dat gedragen is, en uitgedragen mag worden. Meer dan onder de indruk sluit ik dit boek, waar ik nog wel even over blijf na mijmeren en het zeker niet zomaar zal vergeten …’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Moon Kager op boekenblog Mustreads or Not | 06-01-24). Lees volledige recensie
‘Het personage van Mandy is bijzonder goed uitgediept. Maar ook in Rosalynn haar personage kan ik me goed vinden. Haar bezorgdheid, ook al laat ze die niet altijd blijken aan haar moeder, is zeker aanwezig want Mandy woont immers alleen. Maar ook haar verdriet want langzamerhand ziet ze haar moeder verdwijnen… De overige personages die zijn toegevoegd aan Mandy haar leven zijn ontzettend waardevol. Waarom? Daar kom je achter wanneer je ‘De IJsselbrief’ leest. Bertina Mulder heeft op een mooie, warme en respectvolle wijze in haar roman ‘De IJsselbrief’ de liefde, het gemis van een geliefde, het besef van de ziekte dementie (Alzheimer) en de wens naar de dood beschreven. Ik vind deze roman een echte aanrader! ‘De IJsselbrief’ krijgt van mij 5 vette sterren.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Jacqueline Musch van Boek2Musch | 21-09-23) Lees volledige recensie
‘Wat een mooi verhaal, goed geschreven, meeslepend, het voelde alsof het zich in mijn eigen straat afspeelde, zo herkenbaar allemaal. Dankjewel Bertina, voor dit mooie verhaal.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (zeemeisje op Hebban.nl | 21-09-23) Lees recensie
‘Tragisch en verdrietig vond ik de gedeelten die ik las over Mandy als ze zich bewust werd van wat haar allemaal nog te wachten stond. Maar toch genoot ik ook van de momenten dat Mandy haar leven overdacht. Zo metaforisch en filosofisch diepgaand mooi. Haar levensgeluk met haar grote liefde en het resultaat van hun liefde hun dochter. De kordate manieren om vast te willen leggen wat anders als zand door haar vingers verdwijnt. Haar humor, haar liefde en steun voor mensen om haar heen die het moeilijk hebben. Zo bewonderingswaardig als je weet dat Mandy het zelf ook niet makkelijk heeft.
Dit is een puur, heftig, rauw, indringend, minutieus uitgekristalliseerd verhaal hoe het monster dat dementie heet zijn meedogenloze tentakels vastgrijpt aan alles wat altijd zo vanzelfsprekend was. Het opgeven van zelfstandigheid en het durven toegeven dat het minder gaat. Hulp vragen daar waar je het het liefste zelf wilt kunnen. De plot kwam voor mij onverwacht maar is wel met dezelfde oog voor detail en schoonheid geschreven. Nadat ik het boek uit had moest ik wel even bijkomen van alle emoties. […]
De invalshoek en het zorgvuldig opgebouwde verhaal van een “message in a bottle” vind ik origineel en zeer sterk. Stapje voor stapje openbaart zich een leven. Met alle diepte en hoogtepunten. Met vallen en opstaan. Met goedbedoelde bemoedering maar ook het de herkenning van machteloze woede. Woede omdat je het zelf best nog wel kunt terwijl het meest tragische is dat je met rasse schreden wordt ingehaald door de waarheid. De waarheid dat je geest zal worden gewist. Net als de handeling als je met format all definitief de harde schijf wist. Meedogenloos onomkeerbaar. Ook de overdenkingen van Mandy in hoeverre je in deze levenssituatie nog met volledig bewustzijn zo lang mogelijk op een waardige manier de touwtjes in eigen handen kunt houden vond ik op een integere en respectvolle wijze beschreven. En ook de ruimte voor andere opvattingen vond ik prima verwoord.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Jitske Kingma-Postma van Boekenpearls76 op Hebban.nl | 15-09-23) Lees volledige recensie
‘Het verhaal speelt zich in Deventer waar een pontje de mensen over de IJssel vervoert. Tijdens een van deze overtochten wordt er een iets gezien langs de kade. Het blijkt flessenpost te zijn. In de fles zit een Engels geschreven briefje en vanuit hier begint het verhaal van Mandy. In dit boek wordt op een integere manier het thema Alzheimer beschreven met alle emoties die er tijdens deze ziekte kunnen ontstaan. Het ontkennen, het vechten, omgang van derden en de worsteling naar toekomst hoe verder….
Knap hoe Bertina dit zo levendig kan beschrijven. Ze zuigt je mee in de gevoelens van de hoofdpersoon Mandy. Wat ik mooi en ontroerend vond van dit boek is de keuze die Mandy maakt. De cover is mooi de fles in het water trekt de aandacht. Het hele boek door vraag je je af wat de flessenpost bijdraagt. Het einde is verrassend en verklaart alles.’ ⭐⭐⭐⭐ (Heleen op Hebban.nl | 04-08-23) Lees recensie
‘Het verhaal begint op het pontje van Deventer. Zo leuk, vele malen zijn we tijdens onze vakantie met het pontje mee geweest. Het is dan ook zo dat op het moment dat ik lees “ Schipper flessenpost”, dat ik het gevoel heb dat ik vooroverbuig om te kijken. Als de fles dan aan boord is begint het verhaal pas echt. Het verhaal begint bij Mandy, die in een mooi huis met tuin en een prachtig uitzicht woont. Een mooi maar ook indrukwekkend verdrietig verhaal. Rosalynn, de dochter van Mandy maakt zich zorgen. Kan haar moeder wel alleen in de grote huis blijven wonen? Ik kan niet te veel uitweiden over het verhaal zonder teveel prijs te geven daarom doe ik dat niet.
Het is boek is intens geschreven. Alle personen voel je leven en hebben een karakter. Erg goed gedaan. Het plot is onvoorstelbaar maar waar ook ruimte gelaten voor je eigen gedachten. “Wat als?” Inderdaad dat is de vraag. En hoe zit het nu met die flessenpost. Lees dit boek en je komt er vanzelf achter. Ik moest echt even slikken en had tranen in mijn ogen. Zo mooi. Dit boek verdient een dikke 5 sterren.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Marijo Bakker op Hebban.nl | 03-08-23) Lees volledige recensie
‘Mooi en ontroerend!’ ⭐⭐⭐⭐ (Lyda van den Bos op Goodreads | 30-07-23)
‘Erg genoten van De IJsselbrief. Mooi hoe de schrijfster zich inleeft in de hoofdpersoon met de ziekte Alzheimer en voor welke dilemma’s ze staat.’ (Lonneke Kossen-Groot’s reactie onder het boek op Hebban.nl | 30-07-23)
‘Herkenbaar en boeiend! Herkenbaar omdat het onderwerp realistisch is; we kunnen er allemaal mee te maken krijgen. Het boek vind ik erg empathisch geschreven, je begrijpt de gedachten en het dilemma van de hoofdpersoon. Je kruipt als het ware een beetje in haar huid, leert haar kennen door haar levensverhaal en wilt weten wat zij uiteindelijk beslist. De zorgen van haar dochter zijn heel herkenbaar. En natuurlijk is de gevonden brief in de fles boeiend; ik ken de omgeving en je wilt weten wie deze brief heeft geschreven en het verhaal weten dat erachter zit. Het boek vind ik erg mooi geschreven, een verrassend einde, een aanrader!’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Linda Peters op Hebban.nl | 24-07-23) Lees recensie
‘Wat een ontroerend boek!’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Jorien Van op Goedreads | 23-07-23
‘Wat een mooi boek Bertina. Heb het met een lach en een traan gelezen. Prachtig beschreven. Jammer dat het uit is.’ (I.H.M. | 20-07-23)
‘Ik begrijp de crux niet van het waarom en de wie, het is niet logisch in mijn hoofd wat hier gebeurt en ik vraag me af wat ik nu precies gelezen heb, behalve een heel gedetailleerd verslag van hoe iemand met beginnende dementie zou kunnen reageren en zich zou kunnen voelen. Mooi en integer beschreven, ja zeker, maar dat is het dan ook wel. Ik kan geen duidelijk verhaal in deze roman ontdekken en in plaats van antwoorden krijg ik alleen maar meer vragen na het dichtslaan van dit boek.’ ⭐⭐⭐ (Corina Nieuwenhuis | 20-07-23) Lees recensie
‘De cover van het boek is mooi, een uitzicht over de IJssel in het avondlicht. Deze cover past erg goed bij het boek. Het verhaal is erg mooi verwoord en zeker niet filosofisch. Het verhaal en met name ook het onderwerp Dementie was iets waar ik wel over bleef nadenken. Hoe zou ik zelf reageren als die diagnose bij mij werd gesteld. Of als deze diagnose aan een van mijn naasten werd gegeven, wat zou dat met mij doen? 4,5 sterren.’ ⭐⭐⭐⭐1/2 (Hermi1 op Hebban.nl | 15-07-23) Lees volledige recensie
‘Het onderwerp sprak me, zoals je je kunt voorstellen, heel erg aan en het plot was verrassend. Ik begon een beetje ongeduldig te worden toen er (plompverloren) twee nieuwe karakters opdoken. […] Ik werd bijna een beetje boos op je, wie nodigt er nu een onbekende vrouw uit op de thee? Tot aan het einde bleek waarom. Helemaal onder de indruk en zoals gezegd ontroerd. Super gedaan, ik ben trots op je! 5 sterren!’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (AH | 12-07-23)
‘De IJsselbrief’ is een mooie roman met veel diepgang. Het is een verhaal dat veel mensen zal raken en dat ergens ook herkenbaar is. Iedereen kent wel iemand met dementie. Juist dit thema maakt dit verhaal actueel. Je leest het verhaal vanuit Mandy. Een gepensioneerde filosofe met een geheel eigen kijk op het leven. Langzaam leer je haar verleden kennen. Ze is een menselijk personage. De andere personages worden op een goede manier neergezet. Er zit ook een mooi filosofisch randje aan het verhaal. Het zet je aan het denken. Het is een verhaal dat nog even bleef hangen en nog even rond blijft zingen in je hoofd. De cover is prachtig en de titel is toepasselijk. Dat een brief in een fles zo’n mooi verhaal teweeg kan brengen is bijzonder. Ik heb enorm genoten van het verhaal! Ik ben onder de indruk van deze roman!’ ⭐⭐⭐⭐ (Veronique Janssen van Veronique’s Boekenhoekje op Hebban.nl | 06-07-23) Naar recensie
‘Het is het verhaal van Mandy die haar situatie op een andere manier benadert dan de mensen om haar heen. Naast dat Mandy gesprekken heeft met haar dochter en huisarts bespreekt ze haar ziekte ook met een filosofiegroep. Een heel bijzonder hoofdstuk en een kant van het verhaal dat nog na blijft sudderen. Iedereen heeft het zo vaak over de ziekte zelf en de (angst voor de) gevolgen dat de persoon die de ziekte heeft vergeten wordt. De omgeving waar alles zich afspeelt wordt treffend beschreven, haar huis en tuin vol herinneringen die ze nog wel heeft en in kleine stukjes deelt met de lezer zijn ontroerend.
Bertina Mulder heeft een rustige schrijfstijl waarbij ze op de juiste momenten aandacht geeft aan datgene wat er dan toe doet. De rode draad; de wijnfles en de tekst van de brief worden subtiel genoemd en voegen een stukje spanning toe. Wanneer belandt die fles in het water en door wie?
De IJsselbrief is een roman met een onderwerp dat schrijnend en voor velen herkenbaar is. Maar door de andere benadering van de ziekte Alzheimer verwondert het verhaal van Mandy en laat het een blijvende indruk achter. Een boek dat iedereen zou moeten lezen. Een handreiking voor benaderen van mensen die worstelen met dementie.’ ⭐⭐⭐⭐ (Diane Kooistra op Hebban.nl | 06-07-23) Lees volledige recensie
‘Bertina, je boek is fantastisch. Echt heel mooi geschreven, ook verrassend.’ (L.P. | 04-07-23)
‘Herstellende van mijn operatie nu alle tijd om te lezen, begonnen met jouw boek, en nu uit. Wat mooi geschreven, lezen was een feest, ik werd gewoon aangetrokken om te gaan lezen. Topper!’ (Jolanda G. | 02-07-23)
‘Als lezer krijg je steeds meer een kijkje in de gedachtegang van Mandy haar boosheid, ontkenning maar ook haar ontreddering. Zo wil zij helemaal niet worden, maar er is geen weg terug. Haar dochter, haar hulp en haar lieve collega zien het gebeuren en bieden hun hulp aan maar Mandy wijst alles af en probeert zichzelf zo goed mogelijk te redden. Wat een ongelijke strijd is er gaande in haar hoofd. Het einde is triest maar ook met heel veel liefde en gevoel geschreven zo levensecht dat je het voor je ziet. Een boek dat als je geconfronteerd wordt met zo’n soort situatie je er zeker wat van kan leren en je daardoor misschien niet schuldig hoeft te voelen als blijkt dat hulp niet altijd geaccepteerd wordt en je daardoor met lede ogen moet toezien.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Nel op Bruna.nl (01-07-23) Lees volledige recensie
‘Mooi en aangrijpend beschreven hoe Mandy – een vrouw van 73 jaar – worstelt met de diagnose Alzheimer. Ik heb dit boek in twee dagen uitgelezen.’ (Janna’s reactie onder het boek op Hebban.nl | 29-06-24)
‘Het boek gaat over de strijd van Mandy, de onmacht en het verdriet wat ze voelt. Maar ook de angst om de vrijheid en de herinneringen te verliezen. Ik vind het een mooi boek, ik heb dan ook wel een traantje moeten laten. Vooral de strijd die Mandy heeft moeten voeren, maar ook voor Rosalynn die langzaam haar moeder verliest. Mooi en gevoelig geschreven.’ ⭐⭐⭐⭐ (Missmir op Hebban.nl | 27-06-23) Lees volledige recensie
‘De IJsselbrief is een ontroerend verhaal over dementie, het leven en verdriet. Mulder heeft met dit verhaal een goed uitgewerkt verhaal geschreven die de lezer zal raken. Mandy is een prachtig en boeiende vrouw die na het verlies van haar man anders in het leven is gaan staan, maar haar dochter en haar gezin zijn nog belangrijk voor haar. Maar hoe kijkt ze hier tegenaan als de dementie steeds meer grip op haar krijgt? De auteur heeft prachtige conversaties verwerkt in het verhaal die de lezer ook wel tot nadenken stemt. Want de uitspraak van Descartes is absoluut de rode draad door dit boek heen.
Ik was echt verrast door dit verhaal en las het met veel interesse. De verhaallijn loopt naadloos in elkaar over en de balans van de personages is ook in goed evenwicht. Nergens is het te veel of te weinig in De IJsselbrief. Dat maakt dat dit boek heel fijn leest en de lezer op een gegeven moment zal raken. Mulder heeft voor dit boek een op het oog een simpele gebeurtenis een prachtige lading geven. De research voor dit boek heeft ze echt goed gedaan en daardoor is het een krachtig verhaal. Ik hoop echt dat nog veel lezers De IJsselbrief mogen gaan ontdekken. Het boek is ook in Koboplus abonnement te vinden, maar is natuurlijk ook fysiek beschikbaar. Ik vond dit verhaal een goed uitgewerkt verhaal die indruk maakt. Ik geef het dan ook graag 4.5 sterren.‘ ⭐⭐⭐⭐1/2 (A. van Steeg op Hebban.nl | 24-06-23) Lees volledige recensie
‘Wanneer de schipper van de overzet op de IJssel een fles met daarin een briefje ziet drijven, haalt hij de fles aan boord. Op het briefje staat een Engelse tekst die bij de mensen die aanwezig zijn op de boot vraagtekens oproept. Van wie is de brief, is de persoon in nood, waarom is de fles vrij recent maar lijkt het papier oud, …?
Zo begint het boek De IJsselbrief dat werd geschreven door Bertina Mulder. Daarna vertelt Bertina ons het mooie verhaal van Mandy, filosoof van opleiding, die in een leuk optrekje woont aan de IJssel. Mandy is weduwe en merkt dat ze af en toe al eens iets vergeet. Ze hoopt maar dat haar omgeving het niet merkt en weet altijd wel weer met een kwinkslag de situatie te redden. Maar Rosalynn, de dochter van Mandy heeft het wel door. Ze gaat met haar moeder naar de dokter en de diagnose is hard, Mandy is dementerend. Hoe moet het nu verder?
Een ontroerend verhaal over mooie herinneringen, nieuwe connecties, en weer snel vergeten van recente gebeurtenissen. Bertina Mulder heeft het zo mooi verwoord, dat de lezer zich mee betrokken voelt in het gebeuren. De personages zijn zo knap getypeerd dat het lijkt alsof je hen zelf ontmoet hebt.’ ⭐⭐⭐⭐ (Philip C. op Hebban.nl | 24-06-23) Naar recensie
‘Flessenpost, het roept altijd een beetje de zin naar avontuur op. Wie heeft de fles in zee gegooid? Waarom? Wanneer? Wat is er gebeurd? De schipper van het Deventer pontje viste inderdaad flessenpost op en daarrond wist de auteur een prachtig verhaal te weven. Een verhaal waar iedereen wel iets herkent.
Mandy is een wat oudere filosofe, die, zoals het iemand met haar beroep betaamt ‘denken’ tot een ware kunst verheven heeft. Ik denk dus ik ben. Ja, dat is mooi natuurlijk, maar wat als net dat denkvermogen aangetast wordt? Ben je dan anders? Ben je niet meer? Verandert je zijn? Nee, het is geen zwaarwichtig filosofisch boek geworden het is een fijne roman waar het thema ‘dementie’ op een heel mooie manier beschreven wordt . Mandy zelf beseft wat er aan de hand is en wil haar voorzorgen nemen, mensen rondom haar hebben het daar soms lastig mee. Allemaal begrijpelijk. Ik heb het boek in één keer uitgelezen, kon het echt niet wegleggen. Het is een boek waar je nog dagen, weken later aan terugdenkt en waar je dan over nadenkt. Een aanrader voor iedereen.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Anne-Marie Dewachter op Hebban.nl | 23-06-23) Naar recensie
‘De zinnen zijn ook heel goed gekozen en vertellen veel meer dan wat er staat. Het leest zo vlot en vanzelfsprekend waardoor je pas later in het verhaal verwonderd terugkijkt naar een eerdere passage en dan pas het muntstukje valt. Heel secuur en minutieus is alles op elkaar afgestemd en ondanks dat het geheugen van Mandy soms niet meer is wat het ooit was, kan je alleen maar toegeven dat ze in dit verhaal zeker niet moet onderdoen voor de lezer, waarbij de puzzelstukjes pas op het allerlaatste moment mooi op hun plaats vallen. Wat een rollercoaster aan emoties waarbij het denken en het beleven een cruciale rol spelen, maar ook de acceptatie en de openheid naar elkaar toe. Het verhaal hakt er in en laat de lezer absoluut stil staan bij de vele overwegingen, hindernissen en risico’s die het ouder worden met zich mee brengt. En vooral de impact die het heeft op de persoon in kwestie maar ook op de hele familie en entourage. Het verhaal is hartverwarmend en ontroerend, je leest het met een lach en een traan en wat ik absoluut schitterend vond is de tweestrijd die de auteur bij de lezer nog teweeg brengt, waardoor je efkens aan alles begint te twijfelen. 4,5 sterren!’ ⭐⭐⭐⭐1/2 (Vero13 op Hebban.nl | 23-06-23) Lees volledige recensie
‘Als lezer krijg je steeds meer een kijkje in de gedachtegang van Mandy haar boosheid, ontkenning maar ook haar ontreddering. Zo wil zij helemaal niet worden, maar er is geen weg terug. Haar dochter, haar hulp en haar lieve collega zien het gebeuren en bieden hun hulp aan maar Mandy wijst alles af en probeert zichzelf zo goed mogelijk te redden. Wat een ongelijke strijd is er gaande in haar hoofd. Het einde is triest maar ook met heel veel liefde en gevoel geschreven zo levensecht dat je het voor je ziet. Een boek dat als je geconfronteerd wordt met zo’n soort situatie je er zeker wat van kan leren en je daardoor misschien niet schuldig hoeft te voelen als blijkt dat hulp niet altijd geaccepteerd wordt en je daardoor met lede ogen moet toezien.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Nel Crea op Hebban.nl | 23-06-23 Lees volledige recensie
‘Ik heb het genoegen gehad om via de leesclub van de boekenreizigers olv Erna Eikhoudt het boek De IJsselbrief van Bertina Mulder te mogen lezen. De IJsselbrief laat het verhaal van Mandy zien. Een verhaal waarin je meegenomen wordt in het proces van dementie. Hoe is het voor diegene, maar ook voor de familie er omheen. Het verhaal kent een bijzonder eind. Al lezend verwacht je het ergens wel maar toch blijft het bijzonder. Het is prettig en zeer toegankelijk geschreven met een duidelijk respect voor alle personen. Een bijzondere roman over een onderwerp wat in de maatschappij ook speelt. Dementie is niet alleen voor de familie lastig maar ook voor de persoon zelf. Kortom voor mij 5 sterren.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Marlous Demian op Hebban.nl | 23-06-23) Naar recensie
‘Mandy is in de herfst van haar leven, naast haar gezin dat heel belangrijk voor haar is heeft ze altijd gewerkt als filosofe. Wanneer ze ontdekt dat ze lijdt aan beginnende dementie komt haar zelfstandigheid en identiteit op losse schroeven te staan. Er volgt een proces van herkennen, verwerken en accepteren. In dit verhaal volgen we Mandy, haar dochter en kleindochter, maar ook haar nieuwe buren die op dit punt in haar leven een belangrijke rol spelen.
Het verhaal is realistisch geschreven en de karakters zijn heel goed uitgewerkt. Je kunt goed volgen hoe Mandy tot bepaalde beslissingen komt en hoe dit soms fout gaat. Je krijgt een zorgvuldig geschetst beeld van het verwarrende proces van dementie. Ik kon me goed in het verhaal inleven en wilde steeds verder lezen om te weten hoe het verder gaat met Mandy. Soms worden er stukjes aan de eigen invulling van de lezer overgelaten dat ik best prettig vind. Het einde is verrassend maar niet helemaal onverwacht.
Het boek is een aanrader voor mensen die graag romans lezen en interesse hebben in het proces van dementie.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Tanja Hermans op Hebban.nl | 23-06-23) Lees volledige recensie
‘De auteur is er mooi in geslaagd om ons te laten voelen hoe het is om als Alzheimerpatiënt door het leven te gaan maar ook hoe het is als naaste familieleden om dit te ervaren. Ze laat de lezer eventjes stilstaan bij de vraag hoe zou je zelf met deze ziekte omgaan. De auteur laat ons genieten van de beeldende schrijfstijl. Soms had ik echt gevoel dat ik bij Mandy op haar terrasje zat om te genieten van de natuur en het uitzicht. Het is een boek dat vol met emoties zit : de angst, de twijfels, het verdriet, de liefde… Ook al leest de roman heel vlot, toch dwingt af en toe een mooie zin je om eventjes te stoppen en het te herlezen. ‘De IJsselbrief’ is een boek dat ik zal blijven koesteren en niet vlug zal vergeten
Het volgend zinnetje vond ik zo typerend voor het boek, het vat het geheel in kort samen: ‘Life is a movie because that’s all we know. There is no handbook’. Hopelijk wordt dit boek ooit verfilmd, het leent zich daar perfect voor. En zo krijgt de ziekte Alzheimer ook meer aandacht bij het brede publiek.’ ⭐⭐⭐⭐ (Rita Leyman op Hebban.nl | 23-06-23) Lees volledige recensie
‘Een fles met een Engelse tekst in is altijd een mysterieus begin van een verhaal. Wie is de schrijfster/schrijver, en waarom werd juist die tekst geschreven? We komen in het verhaal van Mandy, een oudere dame die door het overlijden van haar man alleen […] woont en die tekenen vertoont van beginnende dementie. Mandy heeft het heel moeilijk met het feit dat ze dingen begint te vergeten. Ze probeert op alle manieren het proces van dementie tegen te houden. Gelukkig kan Mandy nog wel genieten van de stilte, de rust en de natuur […]. Haar enige dochter Rosalynn woont niet zo kortbij en komt af en toe langs bij haar moeder. Rosalynn zou liever hebben dat haar moeder naar een rusthuis gaat omdat ze daar beter voor haar kunnen zorgen. Mandy wilt daar niks van weten en blijft het liefste thuis. […] Het einde van het verhaal is zeer verrassend. De verhaallijn is zeer goed, het boek leest heel vlot.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Cindy2020 op Hebban.nl | 23-06-23) Naar recensie
‘Het boek is het leven van een dame met dementie op een liefdevolle manier omschreven. Maar er is niet met katoenen handschoenen geschreven. De dialogen zijn goed in elkaar gezet en je ziet/voelt wat het met de personages doet. Het lijkt er ook op dat door de gesprekken die Mandy met Ginger en Melief hebben voor beide kanten helend zijn. Ook is goed te lezen hoe de dementie in het leven van de hoofdpersoon en haar dierbare in naaste omgeving is en wat men hier aan beide kanten van merken. Wat ik bijzonder vind is dat er op een open manier over de dood geschreven wordt. Mandy heeft daar een beeld van wat ze wel en niet wilt en dit is mooi omschreven.’ ⭐⭐⭐⭐ (Daniëlle op Hebban.nl | 23-06-23) Lees volledige recensie
‘Bertina, wat heb ik genoten van je boek. Het brengt herinneringen terug aan mijn moeder die al op 72-jarige leeftijd ten onder ging aan Alzheimer. Ik houd je boek bij me. Mocht het mij ook overkomen. En lees het dan nog een keer …’ (M.v.E. via Messenger | 21-06-23)
‘Het boek is prachtig, de dementie is geweldig beschreven (afscheid, rouw, onzekerheid, ontkenning). Mooie verhaallijnen. Het leest makkelijk, korte hoofdstukken. Ik moest een traan laten toen ik begreep dat ….‘ [stukje tekst weggelaten i.v.m. spoilergevaar]. ‘Wat een gevecht is dementie en alléén al helemaal. Dit is jouw beste boek, vind ik.’ (Annelies Weverling-Rijnsburger, internist Ouderengeneeskunde | 16-06-23)
‘Bertina, wat heb je mooi geschreven! Ik kan me heel goed inleven in dat huis aan de IJssel, mijn moeder woonde vroeger aan de IJssel. Valt op dat je nu nog mooier omschrijft, heel knap. Complimenten.’ (A.S.T. | 12-06-23)
‘Nou, boek hier ook al weer uit in 2 dagen. Zo jammer dat het lezen zoveel sneller gaat dan het schrijven! Echt een heerlijk en mooi boek!!’ (C.B. | 10-06-23)
‘Wat een geweldig concept is ‘De IJsselbrief’! Werkelijkheid en waan lopen naadloos in elkaar over naast de echte gebeurtenis die verweven is met de fictie. Als lezer denk je precies te weten wat er gebeurd is, maar helemaal op het eind wordt de ware toedracht pas duidelijk. Wat is deze roman knap geconstrueerd! Met bovendien treffend taalgebruik, filosofische gedachtegangen en helemaal van binnenuit de beschrijving van de voortschrijdende dementie. Een echte aanrader voor de liefhebbers van romans met diepgang, een verrassend eind en gebeurtenissen en beschrijvingen die je niet onberoerd laten!’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Hannie van Grol op boekenblog ‘In de Boekenkast’ | 10-06-23) Lees volledig recensie
‘De IJsselbrief van Bertina Mulder kocht ik tijdens de boekpresentatie in Deventer. Ik had nog een boekpresentatie (van Wouter Berns, Vervaagde Streken), maar zodra we thuis waren begon ik in het boek van Bertina en kon het niet meer wegleggen. Diezelfde avond had ik het uitgelezen.
Hoewel de IJsselbrief, gevonden in een fles in de IJssel bij Deventer, echt is, is het verhaal van Bertina iets wat voorafgaand aan deze brief gebeurd kan zijn. Het kwam op me over als het ‘echte’ verhaal achter de brief. Ik heb er heel erg van genoten. Mooi, emotioneel en boeiend tot het eind. Ben erg benieuwd naar haar andere boeken. De roman ‘Wisselwerking’ staat nu op mijn lijstje, dus binnenkort daarover meer.’ ⭐⭐⭐⭐⭐ (Andie Daleboudt op Hebban.nl | 10-06-23) Lees recensie
‘Bertina Mulder heeft een voortreffelijke, beeldende schrijfstijl. Haar taalgebruik is glashelder en vaardig. De personages in “De IJsselbrief” zijn mooi ontwikkeld en aansprekend. Hun wederwaardigheden zijn zowel confronterend als ontroerend. De beschrijvingen van de situaties en de natuur zijn beeldend, het verhaal leeft onmiddellijk en laat je niet meer los. Het gaat onder meer over menselijke relaties, diepe vriendschap, persoonlijk leed en (lichte) filosofie. Het verhaal is van een grote schoonheid en kent de nodige diepgang. Er blijken soms verrassende dwarsverbanden te bestaan tussen gebeurtenissen en mensen. Opmerkelijk genoeg speelt net als in “Wisselwerking” een drone een rol. “De IJsselbrief” is een prachtig, heftig, confronterend, ontroerend en buitengewoon goed boek en verdient vijf stralende sterren. ⭐⭐⭐⭐⭐ (Boekrecensies van Charles Kuijpers | 07-06-23) Lees volledige recensie
‘Heb het uit, heerlijk boek, aanrader!!’ (Michelle S. | 06-06-23)