Leesfragment ‘De IJsselbrief’

4 oktober 2023Ter gelegenheid van Werelddierendag bieden Uitgeverij Neckar en auteur Bertina Mulder je dit gratis leesfragment uit ‘De IJsselbrief’ aan.


‘Hé Beauty!’
De roep onderbreekt Mandy’s gedachten. Ze kijkt op. Via het grindpad loopt een jongeman haar tegemoet. Hij fluit op zijn vingers om aandacht te trekken. Onzeker kijkt ze over haar schouder, maar er lopen geen andere mensen in dit deel van het stadspark.
‘Beauty!’ roept de man opnieuw. ‘Kom eens hier …’
‘Toe maar,’ mompelt Mandy. Ze besluit niet te reageren en steekt zo nonchalant mogelijk het grasveld over naar de vijver.
Vlak bij het water schiet vanuit de rododendron een kwetterende merel tevoorschijn, gevolgd door een blaffende beagle pup. Mandy slaakt een kreet, waarop het hondje abrupt tot stilstand komt en twee zwiepende oren zich naar haar toekeren. Af en toe draait een van de flapjes naar de naderende man, het jonge lijf schokt van spanning.
Aha, denkt Mandy, dit moet Beauty zijn. Ze wacht geduldig tot de beagle besluit gehoor te geven aan de derde oproep van haar baasje, maar Beauty’s nieuwsgierigheid blijkt groter dan haar drang tot gehoorzamen. Ze doet een paar pasjes voorwaarts. Alsof het dier bewust wachtte tot Mandy haar hand naar haar kop uitstrekte, schudt ze haar lijf heen en weer, met een douche van modderspetters tot gevolg. De geur van rottend blad vervolmaakt hun kennismaking.
‘Gatsie,’ roept Mandy uit, terwijl ze terugdeinst. ‘Viespeuk.’
‘Sorry, ze is nog jong.’ De toegesnelde jongeman grijpt de hond bij de halsband en doet haar aan de lijn.
Opnieuw schudt Beauty haar vacht uit, nu zitten ze allebei onder de modder.
‘Zat je weer in de vijver, schooier?’ roept hij de beagle tot de orde. Dan richt hij zich tot Mandy. ‘Ze is een echte jager, als ze iets hoort scharrelen is ze niet te houden. Kikkers, muizen, vogels, ze is gek op dat kleine grut. Handig als je in een souterrain woont, ze houdt het ongedierte uit huis. Maar buitenshuis kan het wel eens lastig zijn.’ Hij steekt zijn hand uit. ‘Thijmen,’ stelt hij zich voor. ‘En met welke schone dame heb ik het genoegen?’ Hij lacht ontwapenend.
‘Mandy,’ antwoordt ze. ‘Dat schone kunt u wel vergeten, maar ik zal het u vergeven omdat uw hond nog een pup is. Misschien kunt u een paar gehoorzaamheidslessen regelen?’
‘Als u daar behoefte aan hebt, dan sta ik geheel tot uw beschikking. Ik ben leraar, zoiets kunt u mij wel toevertrouwen.’
‘Niet voor mij, ik bedoel de ho…’ Ze stopt als ze de grijns op het gezicht ziet.

Lees meer over Bertina’s roman ‘De IJsselbrief’