‘Met Jessie.’
‘Jessie Mora?’
‘Klopt.’
De beller lijkt na te denken. Jessie weet precies waarover.
‘Menéér Jessie Mora?’
Jessie zwijgt, niet van plan de onbekende te helpen.
‘Eh …’ Het ongemak vloeit uit de speaker van Jessies mobieltje.
De beller herpakt zich. ‘Je spreekt met Derk Meijer uit Groningen. Ik bel in verband met onze vacature Monteur.’
‘O, wat leuk! Meijer Verhuur, van de heftrucks en graafmachines?’
‘Die ja.’
‘Uw website ziet er fantastisch uit.’
‘Dank je.’ Meijers stem klinkt al wat milder. ‘Jouw cv ziet er ook fantastisch uit, vandaar dat ik bel. Voor iemand van tweeëntwintig heb je verrekte veel ervaring, dat moest ik even checken. Je klinkt inderdaad nog jong.’
‘Opgegroeid tussen de graafmachines, meneer. Grondverzet. Op mijn vierde zat ik al bij mijn vader op schoot in een CAT 352. Op mijn tiende assisteerde ik mijn moeder.’
‘Administratie?’
‘Leidinggevend monteur.’
De reactie is zoals altijd dezelfde.
‘Je móeder?’
Jessie onderdrukt een zucht. ‘Jazeker.’
‘Het is je dus met de paplepel ingegoten,’ constateert Meijer.
‘Met de graafbak naar binnen geschept.’
Een bulderende lach breekt het ijs. ‘Geweldig, nog humor ook. Wacht …’ Er klinkt gerommel aan de andere kant. ‘Wanneer kun je langskomen voor een gesprek?’
‘Is morgenochtend acht uur een optie? Twee collega’s hebben een klus in het noorden, ik kan vast wel met ze meerijden. Da’s gezelliger dan dat hele stuk alleen.’
‘Prima. Zeg, nog één vraagje. Weten je ouders ervan dat je solliciteert? Die willen je vast niet kwijt.’
‘Ach, ze schoppen me nog net niet uit het nest. Ik moet kennismaken met andere mensen, dat schijnt goed te zijn. Kruisbestuiving, noemen ze dat.’
‘Je hebt verstandige ouders, Jessie. Oké, ik zie je morgen.’
De verbinding valt weg.
Jessie glimlacht. Meijer zal opkijken. Maar goed, de ingang is er.
Kort verhaal in het kader van het Boekenweekthema 2023 ‘Ik ben alles’ (maart 2023)