De zee. Meer specifiek: de Waddenzee. Zij zou centraal staan in mijn verhaal. Dat idee kwam al vrij snel in me op, toen ik vernam dat ik mocht meedoen met de schrijfgroep van de derde bundel met Eilandverhalen. Wat zou het opleveren als ik me verplaatste in wat zíj dacht en voelde? Nou, ik heb het geweten, met deze insteek maakte ik het mezelf niet makkelijk. Want waar begint de zee en waar houdt zij op? Ligt ze op haar buik of op haar rug? Waaraan zie je hoe ze zich voelt? Houdt ze van rust of vindt ze het juist heerlijk om tekeer te gaan? Heeft de zee vrienden? Vijanden? Welke relatie heeft zij met de wind, de zon, de maan? En wat vindt ze eigenlijk van ons, de mensen? Die tweevoeters die soms zo respectloos omgaan met de natuur, het grote geheel waar zij onlosmakelijk mee is verbonden? Wat wil ze eigenlijk écht? Lees meer
Bertina was een van de 330 deelnemers aan de schrijfwedstrijd van het Internationaal Literatuurfestival Utrecht (ILFU 2017). Voorwaarde voor de inzendingen was dat verhaal niet langer mocht zijn dan 1500 woorden en dat het geïnspireerd was op de quote ‘En hoe verder hij ging, des te langer was zijn terugweg’. De kans was klein en ze heeft ook niet gewonnen, maar het leverde wel een leuk verhaal op.